به نقل از «خبرگزاری برنا»

تغییرات اقلیمی زیر ذره‌بین محققان برای پیداکردن راه حل کم آبی

تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۵۱۶۸۷

«بررسی اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب با استفاده از مشاهدات زمینی، ماهواره‌ای و روش‌های تکاملی بهینه‌سازی» عنوان طرحی است که یزدان عامریان به عنوان استاد راهنمای سعید حاجی آقاجانی در قالب طرح پسادکتری، در سامانه بنیاد ملی علم ایران به ثبت رسانده و این تیم از حمایت‌های این نهاد برای پیش برد این طرح استفاده کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خبرگزاری برنا؛ تغییرات زیست‌محیطی یکی از دغدغه‌های محققان و پژوهشگران محسوب می‌شود که برای پایش آن، از داده‌های هواشناسی و ماهواره‌ای کمک می‌گیرند. این نوع از طرح‌ها همواره در اولویت‌های پژوهشگران بوده است و بنیاد ملی علم ایران نیز از این نوع طرح‌ها حمایت می‌کند.

«بررسی اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب با استفاده از مشاهدات زمینی، ماهواره‌ای و روش‌های تکاملی بهینه‌سازی» عنوان طرحی است که یزدان عامریان به‌عنوان استاد راهنمای سعید حاجی آقاجانی در قالب طرح پسادکتری، در سامانه بنیاد ملی علم ایران به ثبت رسانده و این تیم از حمایت‌های این نهاد برای پیش‌برد این طرح استفاده کرده است.

عامریان به‌عنوان استاد راهنما در خصوص دلایل انجام این طرح توضیح داد: یکی از چالش‌های مهم در جهان کنونی رقابت برای دسترسی به منابع آب است. مسأله‌ای که اکثر مناطق جهان را در آینده‌ای نه چندان دور وارد ابعاد تازه‌ای از چالش می‌کند. یکی از دلایل مهم کاهش منابع آب در دنیا، مسأله تغییر اقلیم جهانی است.

وی افزود: موضوع تغییر اقلیم و اثرات احتمالی آن بر بخش‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی به عنوان یکی از چالش‌های همیشگی مطرح است، به طوری که سازمان‌های مهم بین‌المللی مختلفی مانند کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد، سازمان جهانی هواشناسی و برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد و شورای بین‌المللی تغییر اقلیم برای بررسی این موضوع تشکیل شده است.

این محقق و پژوهشگر به تعریف تغییر اقلیم پرداخت و گفت: تغییر اقلیم عبارتست از هرگونه تغییر مشخص در الگو‌های مورد انتظار برای وضعیت میانگین آب و هوایی که در طولانی‌مدت در یک منطقه خاص یا برای کل اقلیم جهانی رخ می‌دهد. این تغییرات منجر به دگرگونی در وضع آب و هوا، تغییر توزیع مکانی و زمانی بارش، جریانات سطحی، تبخیر، تغذیه سفره آب‌های زیرزمینی و در نهایت تأثیر منفی بر منابع آب در سطح جهان می‌شود.

وی اضافه کرد: کشور ایران در حال حاضر در بخش آب با چالش‌های جدی نظیر افزایش تقاضای آب و کمبود آن، کاهش تراز آب‌های زیرزمینی، کاهش کیفیت آب و افزایش صدمات به اکوسیستم‌ها مواجه است. لذا اگر اقدامات فوری در این زمینه صورت نگیرد، شرایط در آینده نزدیک بحرانی‌تر نیز خواهد شد.

عامریان تصریح کرد: مسلماً آب در ایران تنها به آب‌های سطحی محدود نمی‌شود. ایران در حال حاضر جزء کشور‌هایی است که بیشترین بهره‌برداری را از منابع آب‌های زیرزمینی خود دارد و در برخی از بخش‌های کشور وضعیت آب‌های زیرزمینی بسیار بحرانی گزارش شده است.

وی ادامه داد: متأسفانه پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد، نسل آینده با فاجعه کم‌آبی یا اختلال در منابع آب مواجه می‌شوند. به همین دلیل نیز در این پژوهش ارزیابی جامعی در زمینه تأثیرات اقلیم بر روی منابع آبی کشور انجام شد.

این محقق و پژوهشگر در ادامه بیان کرد: حفاظت و بهره‌برداری بهینه و پایدار از منابع آبی مانند هر نوع توسعه دیگری نیازمند برنامه مدیریتی است و این برنامه مدیریتی نیازمند یک مطالعه دقیق و جامع درمورد نحوه تغییرات منابع آبی و روند آن است. هدف اصلی مدیریت کیفیت، تضمین پایداری کمیت و کیفیت منابع آب به منظور تأمین مصارف مختلف است.

وی تأکید کرد: به طور کلی اجزای اصلی مدیریت کیفیت منابع آب را می‌توان در ۳ محور اصلی پیشگیری، پایش و کنترل تقسیم‌بندی کرد که پیش نیاز هرکدام از این محور‌ها مطالعه جامع و دستیابی به الگوی تغییرات دقیق از منابع منطقه است. خروجی‌های این مطالعه می‌تواند به عنوان مبنای روند اقدامات سازمان حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی و همچنین جهادکشاورزی به منظور کنترل مشکل کمیت و کیفیت منابع آبی قرار گیرد و اگر هر کدام از این نهاد‌ها به این خروجی‌ها احتیاج داشته باشند، می‌توانند خروجی‌های این تحقیق را در قالب نرم‌افزار یا هر قالبی که تمایل دارند، دریافت کنند.

عامریان در پایان خاطر نشان کرد: با وجود چالش‌هایی نظیر دسترسی به اطلاعات و داده‌ها، اما هدف از این مطالعه این بود که تغییرات اقلیمی مثل داده‌های هواشناسی کالیبره شوند و مشخص شود که وضعیت آب‌های زیرزمینی چگونه است. به طور قطع نهاد‌هایی مثل شرکت مدیریت منابع آب ایران می‌تواند از نتایج این طرح برای مدیریت بهتر آب استفاده کند.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ایران جهان سازمان حفاظت محیط زیست ماهواره منابع طبیعی علم و فناوری آب های زیرزمینی تغییر اقلیم منابع آبی منابع آب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۵۱۶۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اصفهان، اقلیم معناست

ایسنا/اصفهان خیال، غیرمادی، آیینی، رؤیایی، قدسی، والایی و متعالی است؛ اصفهان نیز یک شهر مناسکی است و چنین شهری قادر به‌عوض کردن سطح خود و تغییر سطح حضور ما است، به این معنا که بلافاصله مکان به پلکانی برای بالا رفتن بدل می‌شود.

این بخشی از جملاتی است که حمیدرضا شعیری، زبان‌شناس و استاد نشانه و معناشناسی دانشگاه تربیت مدرس، بعدازظهر چهارشنبه (۵ اردیبهشت‌ماه)، در موزه عصار خانه شاهی واقع در میدان نقش‌جهان بیان کرد.

او در این جلسه صحبت‌های خود را با طرح دو پرسشِ (چرا شهر معنا می‌دهد و چگونه معنا می‌دهد؟) آغاز کرد و گفت:‌ وقتی می‌گوییم چیزی برای ما معنا دارد، یعنی آن چیز در ما اثر گذاشته و آن اثر به این دلیل است که هم ازنظر درونی (معنایی، مفهومی) و هم ازنظر بیرونی و در بیرون از ما و بر بیرون ما، تأثیرگذار است.

این استاد نشانه و معناشناسی سپس با طرح این پرسش که انسان چگونه مسیر بالایی را طی کرده است، ادامه داد: انسان از طریق خط، مسیر بالایی را طی کرده است. خط همواره به انسان اجازه داده تا به‌طور عمودی در فضا حرکت و مسیر بالا رفتن را طی کند. در معماری نیز از خطوط عمودی برای اوج گرفتن و کشیده شدن به آسمان، بهره گرفته می‌شد. پس‌از آن انسان خط منحنی یا چرخشی را ایجاد کرده تا از دو طریق به بالا برود، انسان پس از چرخش در خط گرد، به نقطه واحدی در بالا رسیده است.

شعیری خاطرنشان کرد: همه شهرهای ما انضباطی هستند؛ مدارس، نیروی انتظامی، درمانگاه و شرکت‌ها و غیره همه با همان هدف انضباطی هستند اما فضای برخی شهرها، به‌گونه‌ای طراحی‌شده که از این فضای انضباطی عبور کرده و به فضای خیالی نزدیک می‌شوند. اصفهان از میان شهرهای جهان، این قدرت را دارد که فضای انضباطی را رد کرده و ما را به سمت فضای خیالی حرکت می‌دهد.

او ادامه داد: یکی از کارهایی که معنا در شهر انجام می‌دهد، رهاییِ انسان‌ها از مرگ‌آفرینی و ایجاد حیات آفرینی است. عوامل و عناصری مقاومت در برابر مرگ را افزایش می‌دهد که یکی از آن‌ها به دلیل تولید و گسترش عالم خیال، فضاهای شهری هستند. شهرها با عقب راندن اندیشه مرگ در خیال، سبب ایجاد احساس خوشبختی و رضایت در انسان می‌شوند.

این معناشناس سپس با طرح این پرسش که چگونه شهرها به ایجاد احساس رضایت کمک می‌کند؟ گفت: اولین نکته، شهر مناسکی است‌. شهرها تاریخ‌های متفاوتی دارند. شهر مناسکی تعریف مناسبی برای اصفهان است؛ به دلیل اینکه هر نقطه‌ای از شهر قادر است ما را در برابر مواجه‌شدن با آن نقطه از جنبه مادی دور کرده و به عالم خیال وصل کند. خیال، غیرمادی، آیینی، رؤیایی، قدسی، والایی و متعالی است. شهر مناسکی قادر است بلافاصله سطح خود را عوض کرده و سطح حضور ما را تغییر می‌دهد. به این معنا که بلافاصله مکان به پلکانی برای بالا رفتن بدل می‌شود.

امکان نفوذِ بدون فاصله در میدان نقش جهان

این استاد دانشگاه بیان کرد: شهرها با دو چهرۀ بانقاب و نقاب دریده، ظاهر می‌شوند. شهرهای مدرن دارای نقاب هستند. یکی از مکان‌هایی که ما در آن با هیچ‌گونه نقابی مواجه نمی‌شویم، میدان نقش‌جهان است که به‌محض قرار گرفتن در آن، به نور، اکسیژن، آسمان و ابرها دسترسی داشته و امکان وصل شدن و گریز از خود به‌واسطه نردبان خیال را داریم. اگر طبقه دوم حجره‌های دور میدان نقش‌جهان را در نظر بگیریم، پوشش‌های سفید تورفته طبقات دوم کافی است که ما را با این نقاب ریختگی مواجه کند. نقاب نداشتن به معنای شفافیت و نور است. با تکرار این پوشش‌های سفید در خود، فضا تبدیل به یک فضای موسیقایی شده و هرکدام مانند نوت موسیقی به هم چسبیده و ادامه خیال را ممکن می‌کنند.

شعیری معماری را عامل مقاومت میدان نقش‌جهان در برابر امر کلان دانست و افزود: در این میدان، خطوط از طریق آجرها به هم متصل شده و درعین‌حال جدا هستند. در این میدان، غلبه امر جزء بر امر کلان آشکار است که ما را به خیال می‌برد. آنچه ما را به ماندن در میدان نقش‌جهان سوق می‌دهد، جزئی بودن میدان، آجرها، منحنی‌ها، طاق‌ها، مناره‌ها، گنبدها و ستون‌های ایوان عالی‌قاپو و ... است. بندهای بین آجرها، درها، حجره‌ها، شکل درها و دهانه‌ها همه در این جزء شریک هستند؛ اما مهم‌ترین نکته آن، آجرهایی است که از هم جداشده و به هم می‌چسبند. نکته بعدی موسیقی است.

این استاد نشانه و معناشناسی این پرسش را مطرح کرد که چگونه فضا قادر به تولید ضرب‌آهنگ است و چگونه ضرب‌آهنگ در ما تغییر ایجاد می‌کند و سپس در پاسخ گفت: هنگام قرار گرفتن در میدان نقش‌جهان، ریتمِ ما تغییر کرده و کند می‌شود. با قرار گرفتن در میدان نقش جهان، ریتم حرکتی ما به تعادل رسیده و این تعادل، مقاومت در برابر مرگ‌اندیشی است؛ و این‌گونه است که فضا در معنا شکل می‌گیرد. به این معنا که احساس سبکی و رهایی کرده و نمی‌خواهیم از این فضا دور شده و حس می‌کنیم در جایی هستیم که از مدت‌ها پیش به ما تعلق داشته‌ایم و این یعنی صمیمیت‌.

این استاد دانشگاه ادامه داد: فضاهایی مانند میدان نقش‌جهان، فضاهایی هستند که ما بلافاصله امکان نفوذ در فضا و سپس رهایی در آن را داشته و به همین دلیل ریتم بدن ما متعادل می‌شود. بعضی‌اوقات انسان‌ها برای دیدن فضایی باید تلاش بسیار کنند ولی برخی فضاها مانند میدان نقش جهان با همه وجود خود را در دستان ما قرار داده و این نفوذپذیری است‌.

این معناشناس ضمن اشاره به انواع مکان‌ها توضیح داد: مهم‌ترین مکان و همان مکانی که معنا می‌سازد را مکان‌های هستایشی، وجودی یا هستی محور دانست و بیان کرد: بلافاصله زمان قرار گرفتن در این مکان، وجود ما را ادامه داده و تبدیل به پلکانی شده که ما را به بالابرده و ادامۀ ما است نه جدای از ما؛ مکان به‌طور پدیدار شناختی بخش وجودی من است نه جدا از تن من و هردو نیز یکدیگر را ادامه داده و این‌گونه وصل شدن به خیال راحت‌تر است. 

او با اشاره به اینکه فضا معرفت و شعور دارد، افزود: اوج دسته‌بندی پس از مکان‌های وجودی، مکان‌های امتزاجی است. به این معنا که در این مکان نه‌تنها مکان ادامه من و من ادامه مکان هستم، بلکه گویا مکان مادیات مکانی خود را نیز ازدست‌داده و جنبه فیزیکی مکان و تن من محوشده و هر دوبه‌یک توده در حال بخار تبدیل می‌شویم. امتزاج وجه جوهری حضور در مکان است. در این حالت، طاق‌ها، گنبدها و مناره‌ها مانند عروسی در لباس سفید یا نور یکپارچه، یک آیینه را تشکیل می‌دهند که آیینه در آیینه شده و در یک‌کلام به وضعیت ناب می‌رسیم که معصومیت حضور بوده و مکان به درجه والای حضور می‌رسد. در اینجا هیچ‌چیزی برای ما نامحرم نیست.

انتهای پیام